Chique stadskoerier: Yamaha NMAX 125

Door Peter Aansorgh © copyright Peter Aansorgh Producties

Met mijn helm zo ver mogelijk achter het smoke-ruitje weggedoken probeer ik een slipstream van het snelle bestelautootje te pakken. Het lukt en vlak voor zijn bumper stuif ik de linker baan op. 105, 106, 107…. Het kan, maar het is duidelijk dat dit niet het werkgebied van de Yamaha NMAX 125 is. In de stad daarentegen…

In de stad, daar is zo’n 125cc scooter heer en meester. Voordat de gemiddelde automobilist de tweede versnelling heeft gevonden, ben je aan de einder verdwenen. En dat geldt ook voor de Yamaha NMAX 125. Hij komt lekker vlot uit de startblokken en spurt voorbij de 50 voor je “eat my dust, sucker” hebt kunnen zeggen. Op secundaire wegen komt hij ook goed mee, al is de puf er boven de 75 km/uur wel uit. Een kruissnelheid van 80, 85 is echter goed te doen. En daarmee is het werkgebied van de nieuwe scooter in het Yamaha-gamma heel precies gedefinieerd. Het is een hippe, moderne stadsscooter, bedoeld voor stijlvol, vlot en handig vervoer naar je werk, je studie, je fitnessclub of je penthouse. En dat op een zeer economische wijze, want met een aanschafprijs van €3.399,- en een brandstofverbruik dat volgens WMTC meetprocedure 1 op 45,7 bedraagt, ben je met een NMAX 125 haast beter uit dan wanneer je je geld op de spaarrekening laat staan…

Zeskant

Ondanks een mild prijskaartje, waarvoor je nauwelijks een A-merk bromscooter kunt krijgen, ziet de NMAX er bijzonder volwassen uit. Hij heeft een modern uiterlijk, deels door de afwisselende kleurstelling van de diverse panelen, maar ook door zijn bouw. Hij heeft een breed front, met een grote koplamp, een mooi donker kuipruitje en brede “schouders”, waarin zich de knipperlichten bevinden. Die schouders lopen over de zijkant omhoog weg, wat de NMAX een snelle, sportieve look geeft, die wordt aangevuld door de carbonfiberachtige luchtfilterbehuizing en motorkappen aan de linkerkant. Ook het dashboard is leuk, modern. Het bestaat uit een ronde klok waar alleen een digitaal display in zit, dat behalve de snelheid ook de tijd, de tankinhoud, het brandstofverbruik en de tip en odometer aangeeft. Daaronder vind je het contactslot, dat tegen ongepermitteerde toegang wordt beschermd met een slim afdekplaatje, dat met een druk op de knop voor het sleutelgat draait. Je krijgt het alleen weg door de achterkant van de sleutel in een speciale zeskant te zetten en te draaien. Dan kan de sleutel er met de goede kant in en kun je daarmee ook het zadel openen. Daar vind je een uit de kluiten gegroeide plastic vissenkom, waar je botspet ondersteboven net in past.

Spierballen

Ruimte vind je ook aan de andere zijde van het zadel. De polstering daarvan is redelijk comfortabel, zolang je niet probeert er een wereldreis mee te maken heb je weinig te klagen. Ook qua beenruimte niet. Er is meer dan genoeg ruimte voor de benen, als merk je dat de schuine kanten, waar ik altijd graag mijn voeten tegenaan zet, wat dichtbij zitten. Maar het kan wel. Ook de rest van de ergonomie is dik in orde. Het stuur staat lekker binnen handbereik, zodat je lekker rechtop zit. Rem- en koppelingshendel zijn niet instelbaar, maar zitten wel goed binnen bereik, ook als je kleine dameshandjes hebt. De spiegels geven goed beeld naar achteren, als je een superslank fotomodel bent. Ben je een breed uitgevallen Epke Zonderland, dan kun je er je eigen spierballen in bewonderen, maar zie je van het verkeer niks. Iets langere spiegelstelen waren welkom. Verder is de ruit laag, maar dat is geen probleem aangezien de topsnelheid niet van dien aard is dat je extra protectie tegen de rijwind nodig hebt.

Gyroscoop

Als de NMAX één sterk punt heeft, dan is dat zijn enorme wendbaarheid. Hij ziet er robuust uit, maar je laveert hem door het verkeer als een bromfiets door de fietsenstalling van een middelbare school. Het kost geen enkele moeite om de 127 kg wegende NMAX op een stoeptegel te keren of op hoog tempo haakse steegjes in te blèren. Het lijkt wel een freerunner op wielen. Dat komt natuurlijk door zijn lage zwaartepunt, maar ook doordat de NMAX op kleine 13 inch wielen staat, met een 110/70-13 voorband en een 130/70-13 achterband. Kleine wielen hebben nu eenmaal een laag gyroscopisch effect en dat betekent dat het weinig kracht komt om ze een andere richting in te dwingen. En dat vertaalt zich in een sublieme wendbaarheid. Doorgaans vertaalt zich dat ook in een mindere stabiliteit op hoge snelheid, maar daar heeft de NMAX 125 geen last van. Enerzijds natuurlijk omdat echt hoge snelheden niet haalbaar zijn. Maar ook als je vol gas over de dijken rijdt blijkt de NMAX heel lekker neutraal en precies te sturen, zonder een spoortje van instabiliteit of flex van het frame. Mooi hoor. Komt natuurlijk ook door de vering, die een goed compromis biedt tussen comfort en wegligging. De vering is niet al te stug, maar de veerwegen zijn beperkt, 100 mm voor en 90 mm achter. Het resultaat is dat de NMAX heel mooi en comfortabel over klinkerwegen brult en dat hij toch lekker strak aanvoelt op buitenwegen. Voordeel is ook dat de scooter lekker strak blijft bij het remmen. Ook dat doet hij heel aardig. De enkelzuigerremklauwtjes grijpen betrouwbaar aan op de 230mm remschijven en weten een heel goede remvertraging “tot stand” te brengen als je doorknipt. En dat wordt weer bewaakt door een ABS-systeem, wat best bijzonder is voor een 125cc machine.

Lekker eenpittertje

Dankzij de enorme wendbaarheid is de NMAX 125 een heerlijk stadsfietsje. Hij is razendvlot en heel gemakkelijk in de bediening. Natuurlijk heeft hij een automatische CVT-transmissie, die zorgt dat je bij de acceleratie het meeste effect hebt van het koppel, dat de NMAX uit de beperkte cilinderinhoud weet te sleuren. Met een boring x slag van 52 x 58,7 mm en vier kleppen, die door een enkele bovenliggende nokkenas worden bediend, weet het vloeistofgekoelde eenpittertje 11.7 Nm bij 7.250 tpm aan de krukas te brengen. En daarmee brul je dan toch heel vlot naar de 80 km/uur, waarbij ook opvalt dat het injectiesysteem een lekker directe, maar goed beheersbare gasreactie opwekt. Niet heel moeilijk natuurlijk, want het is nou niet zo dat de straattegels je om de oren vliegen als je het gas ineens helemaal open draait. Het blijft een 125 en dat is helaas ook te merken aan de topsnelheid. Ik heb 114 gehaald, met de wind in de rug, de zon in de uitlaat en een flauw hellinkje naar beneden. Normaal is 105 km/uur de grens, windkracht 3 tegen doet de top dalen naar 96 km/uur. Je mist met een 125cc-machine – elke 125cc-machine – gewoon de broodnodige punch om even vóór een vrachtwagen in te voegen of om een vrachtwagen voorbij te komen, als je na het slipstreampje naar links gaat en zelf tegen de wind moet opboksen. Automobilisten achter je begrijpen dat niet. Het is de vloek waarmee iemand met het A1-rijbewijs moet leven. Een rijbewijs waarmee je de snelweg op mag met een motor die daar eigenlijk niet toe in staat is. De regeringsfunctionaris die denkt dat hij de veiligheid met deze rijbewijsklasse een dienst heeft bewezen, moet zich laten nakijken.

Lekker zuinig

Maar goed, Yamaha kan het niet helpen dat de A1 klasse en het hele huidige stappenrijbewijs is verzonnen door een stel Europese idioten met een verkeersfobie. Als motormerk moet Yamaha proberen de slachtoffers van die idioten toch een leuk, veilig en aantrekkelijk voertuig te bieden en wat dat betreft hebben ze knap werk geleverd. De eenpitter levert een lekkere acceleratie en een topvermogen van 9.0 kW bij 7.500 tpm. Er zijn concurrenten die dat bij lange na niet halen uit 125cc. En er zou iets meer uit te halen zijn – 11 kW is voor het A1 rijbewijs het maximum – maar er zijn ook nog belangrijke eigenschappen als levensduur, NVH (Noise, Vibration and Harshness, oftewel een geciviliseerde, trillingsvrije motorloop) en brandstofverbruik. Yamaha heeft er duidelijk voor gekozen om op die punten te scoren en dat is te merken. Het blok loopt zijdezacht, snort lekker onder je als je op de buitenwegen zit en verbruikt weinig benzine in de WMTC-Rijcyclus. Helaas rijd ik in de praktijk geen WMTC-rijcyclus, dus 1 op 46 haal ik niet. Maar in gemengd verkeer haalde ik ruim 1:30 en dat betekent dat je toch zo’n 180 km uit het 6,6 litertankje kunt halen. Dan sta je aan de pomp wel mooi iedereen uit te lachen…

Het verdict

Ben je in de markt voor een 125cc-machine, dan biedt Yamaha met de NMAX 125 een hele leuke, degelijke scooter met een hoog praktisch niveau, een prachtige stijl, een afwerking om je vingers bij af te likken en een ultieme wendbaarheid, gekoppeld aan een goed comfort en een uiterst prettig en zuinig lopend motorblokje. Een scooter waarmee je razendsnel door de stad kunt racen en waarmee je ook op een buitenweg goed uit de voeten kunt.

Donatie

Vond u dit een goed artikel? Dan zou ik het op prijs stellen als u me op een kop koffie trakteert! U kunt een kleine bijdrage storten via de “donatie” knop in de menubalk. Bij voorbaat dank!

Pluspunten:

– wendbaarheid

– doseerbaarheid

– afwerking

– zuinigheid

– looks

– stabiliteit

Minpunten

– zicht in spiegels

Technische gegevens

Motor

Type

Afmetingen